dag 30
De dracht is bevestigd door een echo. En nu kunnen de voorbereidingen beginnen.
Dit keer geen prachtige door Neyzen constructions gebouwde werpkist maar een zwembadje. Waarom?
Omdat Ik Grietje de eerste weken iets meer rust wil kunnen geven. Ik heb boven op mijn werkkamer onder een tafel een soort "hol"gemaakt met daaronder het badje.
De bedoeling is dat ze daar gaat bevallen. Ik heb dit gezien bij een aantal scandinavische fokkers en was geïntrigeerd door de praktische aspecten. Schoonmaak is heel simpel en de afwezigheid van de doodligstangen.
De rand is flexibel, dus een pup in het nauw kan daar makkelijk wegkruipen.
Bovendien kan ik boven de kamer afsluiten voor haar rust en tevens, omdat ik nu thuiswerk zicht houden op de gebeurtenissen.
Dag 35
Grietje oogt wat vermoeid. Ze heeft de laatste weken wat minder goed gegeten en is ook niet zo aktief als ik van haar gewend ben. Vandaag meet ik haar buikomvang, net voor de tweede rij tepels van achter gezien. Ik snap waarom ze wat vermoeid oogt. De buik is al erg gegroeid. 66 cm! Dat is niet heel veel minder dan ze een paar dagen voor de bevalling woog bij het eerste nestje. Op zich niet onlogisch. Een tweede nest is natuurlijk ook anders. Al eet ze nog steeds niet echt goed vind ik.
We zijn druk bezig met het aanschaffen van allerlei dingen die nodig zijn. Een stuk zeil om straks in de kamer te leggen over onze parketvloer, jodium, druivensuiker, desinfectie materialen, puppymelk en lekkere schapenvachtjes. Natuurlijk kan ik het ook niet laten om alvast een speeltje te kopen.
dag 40.
Grietje begint gelukkig weer wat beter te eten. Niet in de ochtend. Dan is het alleen wat cottage cheese of yoghurt. Maar na de wandeling krijgt ze trek en wil ze wel wat. Dat is ook te zien aan haar buik. 71 cm gemeten. Wow... dat was haar buikomvang de vorige keer een dag voor ze ging werpen! Ze lijkt ook wat minder moe. Ik meen te kunnen zien dat haar bewegingen wel wat trager zijn. Ze schommelt wat meer. Maar als ze een eekhoorntje ziet denk ik...mmm. Nou ze heeft nog geen problemen om dan om snelheid te komen! (integendeel)
dag 43.
We "oefenen"iedere avond met het liggen in het "werphol". Ik geef haar voordat we naar bed gaan daar een paar brokjes en een kauwding. Ze weet het al precies. Gisterenavond liep ze uitzichzelf naar boven en toen ik niet snel genoeg kwam , kwam ze de trap weer af om tegen me te vertellen dat ik niet moest vergeten om nog iets te doen. Heel subtiel natuurlijk, met haar neus in mijn heup prikkend. Vandaag nog maar even gemeten: oei. 74 cm. Misschien is het inbeelding maar ik heb het idee dat ik haar van dag tot dag zie groeien. Iedere keer bij het opstaan moet ik de neiging bedwingen om niet de centimeter te pakken. Ik zie ook een soort van verandering in haar. Ze wil dat ik haar over haar buik aai en kijkt dan vergenoegd en tevreden. Er is een bolling gekomen. Als ik haar nu van de zijkant bekijk wordt ze een beetje meer type hangbuikzwijntje. Het lijkt alsof ze zelf doorheeft dat er wat in haar aan het groeien is.
Dag 46
Grietjes buik groeit hard, van 76 naar 78 cm. De vacht op haar buik valt uit om de tepels vrij te maken voor de pups. De melkklieren en de tepels worden steeds groter en ze gaat wat schommelend lopen. Toch vind ik dat ze er goed uit ziet. Ze is wel aktief. Maar neemt ook haar rust. Vanaf een dag of 10 voor de bevalling gaan we de temperatuur opmeten om te kijken of we daar een lijn in kunnen ontdekken. De buik meten doen we al niet meer. Hij lijkt dagelijks groter te worden.
Haar gemiddelde temperatuur ligt met deze thermometer rond de 37.5 graden. Goed om te weten.
Dag 58.
Vandaag weer een afspraak met de dierenarts voor een checkup. Ook even een echo. Voor wie denkt dat het handig is om te weten hoeveel er in zitten? Nope, dat blijft Grietjes geheim. We zien meerdere pups, horen een paar hartjes maar ze zijn zo aktief dat je een soort pulserende bewegende bende ziet. Nouja, meer dan 1 is in ieder geval duidelijk. De rest is afwachten.
dag 61.
S'ochtends is bij de temperatuur meting ineens heel duidelijk zichtbaar... 36.5! Oeps, nu gaat het toch echt snel gebeuren! De hele dag houdt ik haar met argusogen in de gaten. Ze gaat regelmatig naar de werpkist en gaat daar even liggen. Slaapt een beetje. Soms gaat ze rechtop zitten hijgen. We doen heel veel korte wandelingen. Ver weg durven we niet meer. Maar wandelen doet ze graag. Ze wil ook niet eten. Alleen wat drinken.
dag 62 . De hele nacht in een soort van half waak/slaap toestand. Het kan ieder moment gebeuren. Maar Grietje is eigenlijk verdacht rustig. Als de ochtend aanbreekt wordt ik wat nerveus. Er zou toch wat moeten komen nu??
We gaan nog een klein stukje lopen. Daarna een paar maal de tuin in. Eten doen we nog steeds niet. Pffff...
Tegen half 11 begint Grietje wat onrustig te hijgen. Ik zie nu ook voor het eerst dat ze wat begint te bibberen.
Kort voor 11 uur gaat ze rondjes draaien, ligt op haar zei en likt zich . Weer opstaan en 5 rondjes om haar as. En dan ineens.... Ja!! Het eerste zwarte bolletje. Net als de vorige keer doet Grietje alles zelf. De vruchtblaas eraf halen, de navelstreng afbijten, de pup schoonlikken. Ik controleer alleen even of de ademweg vrij is en dan leg ik de pup snel aan bij moeders. Dit keer is er wel meteen melk, alhoewel we al een flesje klaar hadden staan voor het geval dat.... Maar niet nodig!
De volgende pup komt een 40 minuten later, dan een uur later nog eentje, een half uur later de volgende en dan lijkt Grietje klaar te zijn. Ze gaat rustig liggen. De pups liggen heerlijk te drinken en ze valt in slaap. Na 3 uur bel ik met een vriendin.
Die vraagt "is ze klaar nu"? Ik kijk vanaf de plek waar ik zit te bellen in de werpkist en zie dat Grietje naar haar achterlijf kijkt. Voor dat ik kan zeggen "nou.... ik geloof dat-" Is de 5e pup geboren!
Dat is een mooi aantal. Ook deze pup wordt netjes verzorgd door mama en de rust is wedergekeerd. Als de pup droog is wil ik net een foto gaan maken want ze liggen zo mooi op een rijtje te drinken. (het is inmiddels rond kwart voor 5)
Als Grietje ineens opstaat en met een soort van kreet er nog een pup uit laat floepen!
WAUW, 6 pups. Dat is een kist vol mooie baby's!
Het is al vrij donker dus ik probeer -zonder Grietje te ongerust te maken- het geslacht v.d. pup vast te stellen. Een reu. OH, dat is leuk, prachtig 3 reuen en 3 teven.
De schattige gekleurde ID bandjes blijken echter niet zo'n succes. Of Grietje vind ze niet ok. Misschien gewoon nog iets te groot. In ieder geval heb ik ineens een kist vol pups zonder de bandjes om ze uit elkaar te halen. Er is er maar 1 die nog een bandje omheeft. De dikste, eerste geboren pup. Oranje. Een teefje.
Omdat er een paar best veel op elkaar lijken -netgeboren pups zijn heel donker van kleur weet ik niet helemaal zeker wie nu wie is.
S'avonds laat weeg ik ze allemaal nog een keer en dan blijkt dat 1 van de reuen toch een teefje is !
Die nacht slaap ik naast de pups . Ik ben doodmoe, maar wel gelukkig dat alles zo goed is gegaan.
Week 1- 10.11.23
De dag na de bevalling meldt ik de pups aan bij de RVB. Ik geef ze dan ook hun namen. Ook dit keer zijn het namen van Sterren of een afgeleidde ervan. We hebben een Betaboutis, Baitenkaitos, Belana, Berenicis, Borealis en Bibha.
De eerste paar dagen na de bevalling komt Grietje bijna niet van haar werpbadje. Ze ligt languit met de pups aan haar tepels. Je ziet de pups groeien, groeien, groeien.
Eén van de eerste ochtenden wordt ik gewekt door een luidkeels gezang. Eén van de pups oefent een aria. Laten we maar zeggen dat oefening kunst baart. Maar het is wel grappig, dat er zo veel geluid uit zo'n klein wezentje kan komen! Eén andere, die met het groene bandje- blijkt een houdini te zijn. Hij verstopt zich tussen de schapenvachtjes. Bij het wegen is hij altijd pleitte. Als je hem optilt laat hij je weten dat hij dit niet zo leuk vind, totdat je zijn kopje omvat met je vingers. Dan is hij meteen stil. Grietje krijgt de eerste dagen eten op het kraambed. Maar na een paar dagen zie ik dat ze wat dofjes uit haar oogjes begint te kijken. Tijd om eraf te komen en wat meer te ondernemen. We beginnen met de eerste wandeling buiten aan de lijn. 9 minuten lang. Teruggekomen is ze zielsgelukkig om weer bij de pups te mogen zijn. Maar de doffe blik in haar ogen is weg. Blijkbaar is even in een andere omgeving voldoende.
Helaas heeft de griep mij te pakken, ik ben erg verkouden en voel me zelf niet helemaal jofel. De paar slechte nachten zal ook niet meegeholpen hebben. Grietje is echter in nacht 3 ook niet lekker. Ze moet wel 10 x naar buiten. Diarree. Waarschijnlijk de nageboorten. Haar temperatuur die ik elke dag 2 maal meet is iets verhoogd, maar nog geen koorts. Gelukkig. Pups worden kort na de geboorte gewogen. Dit keer waren alle pups tussen de 305 en 340 gram. Een gulden regel is dat ze aan het eind van de 10e dag hun geboorte gewicht verdubbeld moeten hebben. Ik ben benieuwd of we dat gaan redden....
Trouwens, op Instagram worden ook regelmatig filmpjes van de pups gepost... Zoek naar Sterrevelts
Week 2- vrijdag 17.11.23
Vandaag zijn de pups precies een week oud. S'avonds hebben ze allemaal ruim hun geboortegewicht verdubbeld. Ze lijken behoorlijk tevreden pups te zijn. Ook ga je steeds meer van hun kleuren zien. Twee zwart met aftekeningen, 2 die wat lichter lijken te worden en twee die de kleur van Grietje zouden kunnen worden. Wat opvalt is dat Grietje nu ook vaker weg gaat van de werpplek. Ze gaat regelmatig naar beneden, of een eindje verderop liggen. Ze is wel heel trouw met verzorgen. Zodra er ook maar één kik uit de richting van de pups komt, komt ze al kijken. Alsof ze een horloge omheeft, gaat ze iedere twee uur de pups voeden. Als ik de pups wil wegen gaat ze naast me zitten om te kijken of ik niks geks doe. Want soms vinden ze dat wegen maar stom en maken ze kabaal. De karakters beginnen zich ook meer te ontwikkelen.
De zwarte reu (rood) is echt een chill bill. De bruine reu (groen) is echt een onderzoeker.
Na 11 dagen doet groen als eerste zijn oogjes open. Aan het eind van de week zijn alle oogjes open. Ook zie ik dat ze wat op hun omgeving gaan reageren.
LID VAN:
