Yuli was onze eerste hond. We wisten niets tot weinig van hondenopvoeding en verzorging. We hadden altijd katten gehad.
Een pup in huis was voor ons een grote verandering, maar we vonden het ontzettend leuk om mee te maken.
Van te voren hadden we ons ingelezen over de opvoeding van pups met o.a. de boekjes van Martin Gaus. Met vragen gingen we naar de dierenarts of naar onze buren, die ook honden hadden.
Een hondenschool hebben we met Yuli niet bezocht. We hadden wel gekeken, maar daar waar we terecht kwamen waren we een beetje geschrokken van mensen die met vrij jonge honden met slipkettingen werkten en tegen ze schreeuwden. Omdat we van de rasvereniging goede voorlichting gekregen hadden over het karakter en de wijze van opvoeden, begrepen we dat dit niet bij onze Eurasier paste.
We besloten het dus zelf te doen.
Dat ging ontzettend goed. Yuli was vreselijk leergierig en op ons gericht. Ze keek veel naar ons gezicht en als ze iets wilde doen, zocht ze eerst contact door naar ons te kijken en bijna alsof
ze "toestemming"vroeg. Dit was zowel binnen als buiten.
Netjes aan de riem lopen, maar ook los lopen ging eigenlijk zonder problemen. Wel had ze zo nu en dan angstige periodes. Ineens was de vuilnisbak ontzettend eng, of een lantaarnpaal, of schrok ze van een vrachtwagen die over de weg denderde. Toen ze een maand of 6 was, werd ze ook naar vreemde mensen toe erg bang, vonden wij. Maar in de rasstandaard stond "gereserveerd"dus we dachten , dat zal er wel bij horen.
Toen ze na de tweede loopsheid schijnzwanger werd, hadden we een moeilijke tijd. We vroegen ons echt af wat we verkeerd hadden gedaan. Ze werd agressief naar andere honden. (wij wisten toen niet dat dit met de schijnzwangershap te maken had) Andere mensen vond ze nog steeds niet leuk en we begonnen gericht met haar te trainen in het door vreemden worden aangehaald. Yuli was en is een zeer makkelijk trainbare hond gebleken. Ze doet alles voor een koekje, zeg maar. Ze kan veel kunstjes, bijv. op haar achterpoten zitten, een pootje geven, een rondje dansen, omrollen, High Five, lichtknopjes bedienen (of de lift) ect. Ook springt ze graag over dingen of op dingen in het bos bijvoorbeeld.
Door Yuli met veel vreemde mensen in aanraking te brengen en deze te vragen haar te lokken met een koekje en dan aan te halen, zonder te veel druk is het ons gelukt om haar ietwat wantrouwende houding tegenover mensen in goede banen te leiden. Dit vereiste wel veel tijd , aandacht en doorzettingsvermogen.
VOEDING
Een aandachtspunt bij Yuli was echter wel voeding. Hierover meer op een aparte pagina op deze website
"voeding"
LID VAN:
