De wens om nogmaals een nestje met Grietje mee te maken is er.  We hebben de eerste resultaten van de onderzoeken van de pups afgewacht en Grietje is opnieuw schildklier getest., ook dit weer met bijzonder goede resultaten.

Ze is na haar nestje verder uitgegroeid en heeft zich mooi ontwikkelt. 

We zijn naderhand nog naar een aantal shows geweest waar ze ook goede resultaten heeft behaald.  Maar dat is niet het belangrijkste.  

Grietje is ook wat rustiger geworden, al blijft haar jachtdrift niet het eenvoudigste om te beteugelen. 

Volgens het baasje van vriendin Xena is ze nu toch echt een Eurasier geworden, die bij het baasje blijft!  Ze blijft een echte knuffeldame. Ze kan zo genieten van een lekkere kroelbeurt.   

3 maanden voor de verwachtte loopsheid hebben we bij de fokcommissie van de EVN aangegeven haar te willen laten dekken. Daarna zijn we op zoek gegaan naar geschikte partners. Dat viel nog niet mee! 

We hebben er flink wat kilometers voor gereisd om de mannen te ontmoeten. Maar dit soort ontmoetingen zijn ook leuk en gezellig. Het geeft je ook inzicht in de kwaliteiten - de plus en minpunten- van de kandidaten, het karakter en verteld ook iets over de aan of afwezigheid van de juiste "vibe" tussen Grietje en de heer in kwestie.   

Na plussen en minnen is de keus dan gevallen op 2 fijne kerels. Beide gefokt binnen de EKW dit keer.  Dat wordt dus een eind rijden! Het zijn allebei reuen met een vriendelijk niet al te gereserveerd karakter die ook beiden sociaal zijn naar andere reuen. Beiden zijn rustig maar wel sportief. Ze hebben een goede band met hun eigenaren en zijn afroepbaar als het gaat om jagen. 

Nouja... de incidentele kat blijft natuurlijk wel interessant.... 

Beide reuen hebben HDA, zijn Patella vrij, en hebben geen distichasis. Ook hun schildkliertest is OK.  Van de reu die uiteindelijk zal dekken, zullen we ook een embark profiel laten maken. Net als van Grietje.   

Als Grietje dan loops is gaan we na een paar dagen naar de dierenarts die de dekking en dracht begeleid. We laten haar onderzoeken en maken een vaginascopie. Ook wordt er bloed afgenomen voor een progesteronmeting en wordt er weer naar de cellen gekeken. Op vrijdag gaan we voor de tweede keer voor de progesteronmeting. Ik verwacht nog niet dat het al zover is. De vorige keer nam ze de tijd. De verwachting was dat we op zondag rustig aan zouden gaan rijden. Want het was een heel eind naar het Zwarte woud. Om  half 3 belt de dierenarts met de boodschap... uhm... nou ik denk dat je eigenlijk wel kunt gaan rijden! Ojee. Nou vrijdag gaat niet meer lukken maar de volgende ochtend vertrekken we bij het eerste daglicht. het wordt een warme dag en een lange rit. 

We arriveren pas om een uur of 3 in de middag bij Chap.

Ik hoop zo dat ze hem leuk vindt, Grietje is meestal erg geinteresseerd in "donkere mannen". Terwijl Chap juist in de categorie "licht" past. Gelukkig zie ik meteen dat dit een match is. Ze is erg van hem gecharmeerd en lopen enthousiast rondjes door de tuin, die schuin tegen een berghelling ligt. 

Grietje doet het hem een paar keer voor.

Hij heeft een vrij steile leercurve en leert snel. Tussendoor moet er wel wat gedronken worden en uitgerust want wat is het heet!! 

Na een aantal zowat geslaagde pogingen waarbij de berghelling en de zwaartekracht wat tegenwerken lukt het om Chap om Grietje romantisch tussen de hortensia's te dekken. Tja en daarna moet er natuurlijk gedronken worden!