opgelucht...

De dierenarts waar we naar toe kwamen bekeek Yuli met zorg. Ze vertelde me dat Yuli een zware luchtweginfectie had opgelopen, waarschijnlijk omdat ze door de prednisolon geen goed functionerend imuunsysteem meer had. Een "simpele"kennelhoest kon zo dus ontaarden in een heel zieke hond. 

Wat deze dierenarts nog meer zag, was dat Yuli half verlamd was in haar gezicht. Haar kauwspieren waren zich ook al aan het terugtrekken. Ook zag ze aan het afslijten van de nageltjes dat er iets moest zijn gebeurd in de richting van een verlamming. 

Zoiets kan ontstaan zijn door een infarct in haar kop. Een infarct kan onstaan omdat er een bloeding of een stolling zit. Wat dus nu belangrijk was, is erachter te komen of het bloed zeg maar "te dik"of "te dun" is. 

Er werd bloed afgenomen, om te zien op welke manier ze het beste Yuli kon helpen. 

Daar bleek dat het overduidelijk was dat haar bloed veel te dik was, het kwam bijna niet uit haar aderen. Het eerste dat Yuli dus kreeg was een spuitje met bloedverdunners. Daarbij ook een antibiotica kuur en een pijnstiller. 

En daarna mocht ze weer naar huis. 

Na het weekend moesten we terugkomen, om te kijken hoe het met haar ging. Opgelucht gingen we naar huis met onze Yuul

Reactie schrijven

Commentaren: 0