Die zaterdag wordt ik wakker van Yuli, ze hijgt en piept. Haar ogen draaien raar weg, bloeddoorlopen. Haar neus is gebarsten en ze lijkt zo ontzettend rusteloos. Je ziet dat ze wil liggen, maar als ze ligt staat ze weer op, liggen geeft haar geen rust. Ik geef haar een extra dosis prednison in de hoop dat dit haar helpt, maar het lijkt alleen maar erger te worden. Dan maar bachbloesems, misschien dat ze dan wat kan slapen? Ik weet het niet meer. Ten einde raad probeer ik een dierenarts hier te bereiken. Fijn, een 0900 nummer, kost zoveel cent per minuut. Helaas, geen dierenarts doorverbinding. Ik raak in paniek... ik kan het niet meer aanzien hoe ze lijdt. Dit moet stoppen. Vandaag is de dag dat we afscheid van haar moeten nemen. Ik krijg uiteindelijk een dierenrarts te pakken. Wel een eindje rijden... maar ja.. We gaan samen naar de praktijk en geven haar in de auto nog even een dikke knuffel.
Reactie schrijven